Osobliwości doboru tarczy diamentowej do szlifierki kątowej do betonu

Beton z reguły jest bardzo wytrzymałym materiałem, którego obróbka wymaga pewnego wysiłku. Niemniej jednak, tarcze diamentowe do betonu doskonale sobie radzą z cięciem betonu o dowolnej wytrzymałości i stopniu zbrojenia. Najważniejsze w tej sprawie jest wybranie odpowiedniej tarczy pod materiał i ogólnie rozumieć, w jaki sposób zbudowana jest tarcza diamentowa i zasada jej działania.

Jak zbudowana jest tarcza diamentowa

Tarcze diamentowe do betonu składają się z metalowego korpusu i warstwy diamentowej, która jest elementem tnącym.

Korpus tarczy może mieć różne średnice (najpopularniejsze dla szlifierek kątowych – 125 i 230 mm). Oprócz średnicy, ważnym parametrem jest otwór do lądowania. Wszystkie szlifierki kątowe mają kołnierz nośny z gniazdem 22,23 mm, dlatego tarcze do szlifierek są produkowane z takim rozmiarem otworu. Oprócz otworu, korpus tarczy diamentowej do betonu może mieć dodatkowe otwory chłodzące. Podczas obróbki betonu na sucho (a cięcie betonu na szlifierce kątowej odbywa się tylko w trybie na sucho), korpus tarczy może się bardzo nagrzewać, szczególnie przy długich cięciach mocnego betonu. A przy nadmiernym przegrzaniu – zdolność cięcia tarczy może ulec pogorszeniu. Otwory chłodzące umożliwiają tworzenie dodatkowego przepływu powietrza podczas obracania tarczy, które skutecznie chłodzą tarczę i zapobiegają jej nadmiernemu nagrzewaniu się. Korpus tarcz do cięcia betonu są produkowane z wytrzymałej stali, ponieważ korpus styka się z dużym obciążeniem i ważne jest, aby nie odkształcała się podczas cięcia. Czasami korpus jest wykonany ze stali hartowanej, takie tarcze są nazywane laserowymi (ponieważ segmenty są na nich mocowane wyłącznie metodą spawania laserowego), a ich koszt jest o kilka stopnie wyższy, niż w przypadku tarcz z korpusem, wykonanym ze stali surowej.

Warstwa diamentowa tarczy do betonu najczęściej jest wykonana z różnych proszków metali i syntetycznych diamentów. Ta mieszanka jest również nazywana "wiązanie". To wiązanie może być spiekane razem z korpusem wyrobu lub spiekane w osobne segmenty, które zostaną następnie przylutowane lub przyspawane do korpusu. W zależności od konstrukcji warstwy diamentowej, tarcze do betonu są falowane (turbo) lub segmentowe. Tarcze turbo mają solidną diamentową krawędź, bez przerw, a segmentowe są podzielone na sektory, między którymi jest niewielka odległość (tzw. segmenty). Segmenty te są najczęściej przyspawane do korpusu, ale w niektórych wyrobach stosuje się lutowanie segmentów. Co do tarcz diamentowych do betonu na szlifierkach kątowych - nie zaleca się stosowania tarcz lutowanych, ponieważ nie są one chłodzone wodą podczas pracy, a wysoka temperatura w strefie cięcia może prowadzić do stopienia lutowia i oderwania segmentu. W niektórych tarczach segmentowych wykorzystują unikalną technologię równomiernego rozmieszczenia diamentów wewnątrz segmentu. Wszystkie diamenty są równomiernie oddalone od siebie na całej wysokości i grubości segmentu. Taka cecha konstrukcyjna umożliwia równomierne zużycie diamentów i pracę z mniej więcej taką samą prędkością przez cały cykl życia tarczy.

Zasada działania tarczy diamentowej

Diament syntetyczny ma bardzo wysoką wytrzymałość, co pozwala na wgryzanie się i niszczenie materiału, z którym się styka. Z warstwy diamentowej tarczy wystaje wiele ostrych krawędzi diamentu, które z dużą prędkością obrotową wgryzają się w betonie i w rzeczywistości drapią go, niszcząc i przerabiając w kurz. Syntetyczny diament w metalowym wiązaniu ma swój cykl życia:

• Ostra krawędź diamentu. Nowa tarcza diamentowa z pudełka ma ostre krawędzie diamentów, ponieważ w fabryce producenta wszystkie tarcze przechodzą procedurę ostrzenia warstwy diamentowej na kamieniu ściernym.
• Zeszlifowana krawędź. W trakcie pracy ostre krawędzie diamentu zużywają się i stają się bardziej zaokrąglone. Takie diamenty najgorzej obrabiają beton.
• Zniszczony diament. Zeszlifowany lub ostry diament podczas pracy może kruszyć się na drobne kawałki, w wyniku czego otrzymamy wiele ostrych krawędzi, które doskonale poradzą sobie z cięciem betonu.
• Krater. Powstaje w miejscu wypadniętego diamentu i pozwala nam zeszlifować metalowe wiązanie wokół niego, aby nowe ostre diamenty wystawały na zewnątrz.

Cały proces zużycia tarczy diamentowej wygląda następująco: zeszlifujemy (szlifujemy ostrą krawędź diamentu), taki diament może się zniszczyć lub kontynuować cięcie, lub też wypaść i pojawią się nowe, ostre diamenty. Proces ten jest również określany jako samoostrzenie się osprzętu diamentowego. Im lepsze jest samoostrzenie się, tym bardziej stabilnie pracuje tarcza diamentowa do betonu.

Jakie czynniki wpływają na obróbkę betonu

Chociaż wszyscy są przyzwyczajeni uważać beton za bardzo trwały i trudny w obróbce materiał, nie jest to do końca prawdą, ponieważ istnieje wiele różnych betonów, które wyróżniają się wytrzymałością i ścieralnością.

Wytrzymałość to wartość, która charakteryzuje się zdolnością betonu do wytrzymania osadzania się w nim diamentu. Innymi słowy – im wyższa wytrzymałość betonu, tym trudniej jest go ciąć tarczą diamentową, a prędkość jego obróbki będzie niższa.

Ścieralność to wartość, która charakteryzuje się możliwością zużywania diamentu przez beton. Jeśli beton ma wysoką ścieralność, tarcza diamentowa zużywa się znacznie szybciej, ale taki beton jest również obrabiany z wyższą wydajnością.

Te dwie wartości mają odwrotną zależność – im wyższa wytrzymałość, tym niższa ścieralność i odwrotnie.

Ważnym czynnikiem podczas obróbki betonu jest również obecność metalu w konstrukcji. Cięcie metalu radykalnie różni się od cięcia betonu, ponieważ podczas obróbki stali temperatura w strefie cięcia znacznie wzrasta. Ogólnie rzecz biorąc, cięcie mocnych i zbrojonych betonów jest to jedno z najtrudniejszych zadań.

Bardzo ważne jest, aby móc wybrać odpowiednią tarczę do określonych zadań.

Jak dobrać diamentową tarczę do betonu

Przy wyborze tarczy ważne jest, aby ocenić stopień wytrzymałości i zbrojenia betonu, z którym będziemy pracować, a także wykonywane zadania.

Jeśli mamy do czynienia z betonem ściernym bez zbrojenia, odpowiednimi tutaj będą niedrogie kategorie tarcz turbo do betonu. Obróbka betonu klasy M100 - M200 odbywa się bez większego wysiłku, więc niedroga tarcza typu turbo spokojnie poradzi sobie z takim zadaniem. Warto jednak pamiętać, że taki beton jest bardzo ścierny i szybko zużywa tarczę, dlatego ma sens kupić droższy i bardziej zasobny osprzęt, jeśli masz dużą ilość pracy.

Podczas obróbki mocniejszych lub zbrojonych betonów lepiej jest kupić drogą i jakościową laserową tarczę segmentową z dodatkowymi otworami chłodzącymi. Praca z mocnym betonem i cięcie w nim metalu wiąże się z nadmiernym nagrzewaniem, a tarcze turbo mogą się odkształcać, jeśli są nadmiernie przegrzane. Ogólnie rzecz biorąc, takie prace można spróbować wykonać za pomocą tarczy turbo, ale będziesz musiał dawać tarczy czas na ostygnięcie.

Tarcze turbo dobrze sprawdzają się podczas wykonywania krótkich i płytkich cięć, a także podczas pracy z minimalną ilością metalu w konstrukcji. Istnieją jednak droższe egzemplarze, które są w stanie poradzić sobie z mocnym zbrojonym betonem. Natomiast podczas ich wykorzystania należy uważnie monitorować zachowanie korpusu. Jeśli zauważysz, że korpus tarczy zaczyna się wyginać w cięciu lub cięcie uwodzi na bok – koniecznie daj tarczy czas ostygnąć!